بررسی رابطه هوش معنوی با خودکنترلی و مکانیسم های دفاعی در دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه

سابقه و هدف: هوش یکی از مهم ترین تفاوت های فردی در بین افراد جامعه است. هوش معنوی، عملکرد همراه با بصیرت، ملایمت و مهربانی با حفظ آرامش درونی و بیرونی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی با خود کنترلی و مکانیسم های دفاعی در دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه در شهر مهران بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی، کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر مهران به تعداد 108 نفر بررسی شدند. از پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده برای سنجش هوش معنوی، پرسشنامه مکانیسم های دفاعی حسینی برای سنجش مکانیسم های دفاعی و پرسشنامه خود کنترلی تانجنی برای سنجش خودکنترلی دانش آموزان استفاده شد و داده ها با نرم افزار آماری spss 19 با استفاده از ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش تحلیل گردید. یافته ها: بین هوش معنوی و خود کنترلی رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (01/0>p). بین هوش معنوی با مکانیسم درون فکنی و توجیه عقلی رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (01/0>p)، اما بین هوش معنوی با مکانیسم بازگشت، جابه جایی، انکار، خیالبافی، والایش و تبدیل رابطه ای معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که هوش معنوی با تقویت مکانیسم های دفاعی رشد یافته این امکان را برای فرد فراهم می کند تا در مواجهه با موقعیت های استرس زا، فرد بتواند با استفاده از آن ها با عوامل استرس زا مقابله کند.